Christiaan Huygens

Christiaan Huygens was een knappe kop. Hij kon op zijn negende Frans, Italiaans en Grieks spreken en schrijven. Hij werd een goede en bekende wetenschapper. Hij deed uitvindingen, onder andere over het heelal. Toen hij zestien jaar oud was, ging hij studeren. Hij koos rechten en oorlogskunde, omdat zijn vader dat zo graag wilde. Maar hij hield die studies niet lang vol. Hij wilde doen wat hij wel leuk vond. Wiskunde en natuurkunde. En sterrenkunde, want hij vond alles wat met de ruimte te maken had heel interessant. 

© Science Photo Library/ANP, Rijswijk

Christiaan Huygens was dag en nacht bezig met het uitrekenen van moeilijke sommen.

Christiaan ‘de astronaut’

In Christiaans tijd wisten de mensen niet zoveel van de ruimte. Christiaan bekeek de sterren en planeten door een telescoop. Dat is een soort grote verrekijker waarmee je nóg verder kunt kijken. Maar met de sterrenkijkers van toen kon hij niet ver genoeg kijken. Daarom bouwde hij zelf een telescoop. Christiaan maakte een apparaatje waar je lenzen mee kon slijpen. Een lens is een bol stuk glas. Als je er doorheen kijkt, zie je alles groter. Met zijn lenzen kon Christiaan zó ver de ruimte in kijken, dat het bijna leek alsof hij zelf tussen de sterren zweefde. Zijn bijnaam is daarom ’de eerste astronaut’.
Christiaan ontdekte met zijn zelfgebouwde telescoop de maan van de planeet Saturnus. Die had niemand tot dan toe gezien. De maan die Christiaan ontdekte, noemen we nu Titan. Christiaan zag naast de planeet Saturnus ook nog iets. Na lang rekenen begreep hij dat het ringen waren. Twee eeuwen later werd ontdekt dat die ringen bestaan uit stukken rots. Ze zweven om de planeet Saturnus heen.

Het boek Cosmotheoros van Christiaan Huygens gaat over de ruimte, de planeten en over buitenaards leven.

Christiaan de uitvinder

Christiaans belangrijkste ontdekking in de natuurkunde is het slingeruurwerk. Dat kwam doordat hij ontdekte dat een slinger er altijd precies even lang over deed om heen en weer te gaan. Christiaan bedacht dat een slinger heel handig zou kunnen zijn bij het meten van tijd. Door zijn ontdekking met de slinger bedacht Christiaan een nieuwe soort klok: het slingeruurwerk. 
De klokken uit die tijd waren nog lang niet zo goed als nu. Je moest ze elke dag gelijk zetten. Dat moest je doen als de zon boven aan de hemel stond. Dan is het precies twaalf uur. Maar dat ging vaak mis. Want de zon scheen niet altijd. En wanneer staat de zon eigenlijk precies bovenaan? De klok van Christiaan werkte anders. Hij bedacht een machientje waarmee een slinger altijd door kon blijven slingeren. Je hoefde de klok dus bijna nooit meer gelijk te zetten! Het slingeruurwerk van Christiaan was heel precies. Zo precies, dat zulke klokken nog steeds bestaan.


Dit is een samenvatting van Junior-Informatieboekje 10 Christiaan Huygens.