Leven op straat

De burgemeesters van de grote steden maken zich zorgen. Het aantal daklozen is de laatste vijf jaar enorm gestegen. Zelfs hele families melden zich bij de daklozenopvang. Vaak zijn ze hun huis kwijtgeraakt, omdat ze hun schulden niet meer konden betalen.
De meeste mensen met financiële problemen zoeken hulp bij familie en vrienden. Maar wat moet je doen als je die niet hebt? Of als je geestelijk volkomen in de war bent of je heel erg schaamt? De kans dat je dan op straat terechtkomt, is groot. Daar loop je dan met je bezittingen in een paar plastic zakken. En slapen moet je in een portiek, in een winkelcentrum of onder een viaduct.

Problemen en hulp

De meeste daklozen hebben er niet voor gekozen om op straat te leven. Het is gewoon zo gelopen. Veel daklozen hebben problemen omdat ze verslaafd zijn, aan alcohol of drugs. Anderen hebben psychische problemen en zorgen daardoor niet meer goed voor zichzelf. Ze kunnen geen geld verdienen en gaan zwerven. Je ziet ook steeds vaker allochtonen die op straat leven. Dat zijn meestal illegalen. Ze zijn uit andere landen naar Nederland gekomen, omdat ze hoopten hier een beter leven te krijgen. Maar ze mogen hier niet langer blijven. Omdat ze geen geld meer krijgen van de regering en omdat ze niet terug willen, leven ze op straat.

Sommige daklozen verdienen iets bij door de verkoop van een straatkrant.

Veel daklozen hebben een slechte gezondheid. Ze hebben veel last van infecties en huidirritaties, zoals jeuk en schurft. Vooral verslaafde daklozen zijn vaak in een slechte conditie. Ook zien ze er vaak slordig en vies uit. Als je weinig geld hebt en geen eigen woning, is het ook lastig om jezelf te verzorgen. Daklozen krijgen wel eens gebruikte kleding of ze kopen die in winkels voor tweedehands kleding. Ook zijn er speciale opvanghuizen waar daklozen naartoe kunnen, bijvoorbeeld van het Leger des Heils. Ze kunnen er hun kleren wassen en een douche nemen. Ook kunnen ze er tegen een klein bedrag eten. Er zijn ook huizen waar daklozen 's nachts kunnen slapen. Maar de meesten van hen kunnen dat niet betalen en er zijn ook te weinig plekken voor iedereen.

De meeste daklozen krijgen elke week een bepaald bedrag van de Sociale Dienst.

De meeste daklozen willen eigenlijk net als iedereen een huis, een baan en mensen die om hen geven. Maar ze krijgen dat zelf niet voor elkaar. In een aantal steden zijn organisaties die hen helpen. Niet alleen door te zorgen voor eten en een bed, maar ook door hulp te geven bij het vinden van een baan en woonruimte. In Utrecht bijvoorbeeld is een woonwerkproject voor daklozen. Als ze dat willen, krijgen daklozen er een kamer en werk bij Straatnieuws, een daklozenkrant. Door dit werk leren ze op tijd komen, samenwerken en met computers omgaan. Sommigen lukt het zo echt om van de straat te komen. Maar de meeste daklozen zijn te erg verslaafd of ze hebben te grote psychische problemen.